Dolina Muminków

Lubally napisał:

Obrany, a będziesz to na jakiejś stronie dawał? Macie jakieś swoje forum lub coś?

tutaj vykladamy http://rutracker.org/forum/viewtopic.php?t=3063716
nasz forum http://moomin.at.ua/forum/

Elfiasta napisał:

A znacie angielski w miarę? To może do was wpadnę od czasu do czasu

na forume, 2 osoby znajut,  ja nebardzo i edna neznam szy zna angielski

Obrany, wysłałam ci na prywatną wiadomość odc. 28

Muminki - 28 - Pływający teatr

Mu-Moomin
W - Snufkin
Mig - Snorkmaiden
R- Snif
My - Little My
TM - Moominpapa
MM - Moominmama
I - Snork
E - Emma

Pewnego upalnego dnia, gdy w Dolinie Muminków na dobre już zagościło lato, Włóczykij ni stąd ni z owąd, oznajmił, że wybiera się na wycieczkę.
Mu:Dokąd idziesz, Włóczykiju?
W:Niedaleko. Ani się obejrzysz a już będę z powrotem. Zaraz po świętym Janie.
Mu: No... tak, ale ominie cię rozpalanie ognisk i swiąteczna zabawa... Musisz iść akurat teraz?
W: Jak wrócę wszystko ci wytłumaczę. Ma to związek z czymś o czym od dawna marzyłem a zrobić to można tylko raz w roku, w wigilię Nocy Świętojańskiej

Kto wie jednak czy Włóczykij nie zrezygnowałby ze swojej tajemniczej wyprawy, gdyby wiedział, że w tym czasie zbudzi się stary podwodny wulkan, nieczynny od młodzieńczych lat Tatusia Muminka.

Mu: Co to tak dymi?
Mig: Może wulkan. Ten z pamiętnika twojego taty. Jaki okropny huk!
R; Nie podoba mi się to wszystko.
My: A mnie bardzo, ty tchórzu!
R: Zawsze chcesz być oryginalna

TM:Kochanie!Kochanie!
MM:Słucham cię mój drogi.
TM: Coś dziwnego dzieje się z moim hamakiem, bardzo to nieprzyjemne!
MM: To chyba trzęsienie ziemi!
Tm: Rzeczywiście, nie pomyślałem o tym!

Mu: Mamo! Tato! Tatusiu, nad morzem widać słup dymu!
Tm: Dymu?

Tm: Hmm... tajemnicza sprawa...
Mu: Co tam jest, tato?
My: Ja też chcę zobaczyć!
Tm: Na mój ogon, to mi wygląda na wybuch wulkanu!
Mu: I co teraz będzie?
Tm: Tego nikt nie wie. Wobec żywiołu jesteśmy bezsilni.
Mu: Nic nie widzę. Gdzie ten wulkan?
R: Muminku, daj mi trochę popatrzeć!
My: O nie, ja byłam pierwsza!
Mu: Jest! Widzę go!
R: Muminku, teraz ja! Ja!
My: Nie wepchniesz się przede mnie!
I: Tato Muminka! Czy ten wulkan już dawniej wybuchał?
Tm: Nie... z pewnością zapamiętałbym tak efektowne zjawisko.
I: Na morzu musiały powstać ogromne fale.
Tm: Całkiem możliwe. I jakoś wcale o tym nie pomyślałem.
R:Nie trącaj mnie!
Tm: Ryjku, ja popatrzę!
I: No i co? Jak wygląda sytuacja? Tato Muminka?
Tm: Morze jest bardzo wzburzone... Fale zalały już plażę!
R: Ja też chcę zobaczyć!
My: Dobrze, ale po mnie!
Mig: Zaraz może nas nie być a oni się kłócą!
Mu: Tylko nie połamcie lunety!
My:...pewnie, ze tak! Co zrobiłeś!
R: łap ją!
My: Trzymaj!
My: No i widzisz co narobiłeś! Trzeba było mi ją dać!
R: To ty ostatnia trzymałaś lunetę. Wszyscy mogą poświadczyc.
My: Teraz chcesz zwalić winę na mnie, to do ciebie podobne, ty tchórzu!

I:Słuchaj Migotko...
Mig: Tak?
I: Ja muszę pilnowac mojego statku, ale ty lepiej zostań w domu Muminków
Mig: Dobrze, braciszku.
I: Zostawiam ją pod twoją opieką tato muminka.
Tm: Bądź spokojny.
I: Obawiam się, że to nie będzie możliwe.
Tm: Sytuacja jest groźna, ale nie beznadziejna. Najważniejsze to jak najszybciej znaleźć się w domu.
R: Tak, tak! Właśnie!
Mig: Muminku, co teraz będzie?
My: Jak to co? Koniec świata!
R: Ziemia znowu się trzęsie!
Tm: Spokojnie Ryjku, to się zdarza!

Mu: Nie śpisz Migotko? CO to za odgłosy?
Mig: Nie wiem... jakby się lałą woda!
Mu: Tak sądzisz...? Chyba lepiej pójdę sprawdzić...
Mig: Muminku! Fala zmyła z ziemi nasz dom i uniosla do morza!
Mu: Uniosla do morza? To niemozliwe! Już wiem! Ciekawe w jakim stanie jest kuchnia i jadalnia. Tego się spodziewałem...
Mig: I co teraz zrobimy? Twoja mama nie bedzie miala gdzie gotowac sniadania!
Mm: Dzien dobry, Muminku. O! Ty już też wstałas, Migotko.
Mu: Mamusiu, patrz, woda zalała nasz dom. Cała Dolina jest pod wodą!
Mm:Ojej, rzeczywiscie, prawdziwa powodz. tatus chyba jeszcze spi, chodźmy go zbudzić, nie darowałby nam gdyby tego nie zobaczył.

My: Ale mi sie che spac
R: A mi jeszcze bardziej.
My: Tak chrapałes, że całą noc nie mogłam zmrużyć oka.
R: A ty tak się wierciłąś, ze ciągle się budziłem. Pójde tylko cos zjesc i zaraz wracam do łóżka.
Mu: Uważaj na wodę, Ryjku!
R: Co? Kto mi zrobił to świństwo?
Mig: Ryjku... Dom Muminków zalała powódź.
R: Już widzę, że tu nie będę miał spokoju. Lepiej wrócę do siebie.
My: Tylko najpierw naucz się nurkować.

Tm:Uuu... Jeśli mnie wzrok nie myli, poziom wody stale się podnosi.
R: Uważam, że nie ma na co czekać. Zrób coś, tato muminka.
My: A ja uważam, że czas zacząć lekcję pływania.
Tm: nie martw się Ryjku, zaraz coś wymyślę. Co proponujesz Mamo Muminka?
Mm: Czy ja wiem... najpierw powinniśmy chyba zjeść śniadanie...
R: Zgoda
mm: Tylko jak tu się dostać do kuchni, mój drogi?
Tm: Zostaw to mnie.

Tm: No i widzisz, masz swoją kuchnie
mm:Jakos inaczej wyglada
tm: Od czasu do czasu kazdy powinien spojrzeć na swój dom z innej perspektywy. No proszę. Z piwnicy wypływają słoiki z przetworami.
mm: Jednak przydało się to zapasowe wyjście.
Mu: Mamusiu, dam nurka i wyłowię trochę jedzenia.
Mm:Świetny pomysł, Muminku.
Mig: Tylko uważaj na siebie
Mu: Dla mnie to drobiazg
R: Pośpiesz się, jestem strasznie głodny.
Mu: Muminku, czy moglbys wyłowić jeszcze talerze?

R: tatuś Muminka miał rację. Wody wciąż przybywa. Podchodzi coraz wyżej. Woda doszła już do drugiego piętra, co my teraz zrobimy? Gdzie jest Tatuś Muminka?
Mm: Przypuszczam, że jest na dachu, razem z całą resztą.
R: Na dachu? A co oni tam robią?
My: Patrzcie, płynie nastepny sknocony dom!
Mu: tato, a dlaczego nasz dom nie odpływa?
Tm: Przyczyna jest bardzo prosta, synu: ja go budowałem.
My: Szkoda, wolałabym zwiedzać świat, niż czekać tu aż utoniemy.
Mm: Weźcie to.
Tm: No dzieciaki, pomagamy!
Mm: To ulubione półmiski z serwisu po babci. Uważajcie na nie!
Tm: Dobrze. Nie sądzisz, że nalezało by się już ewakułować?
Mm: Jeśli cierpliwie poczekamy na pewno przypłynie coś na tyle dużego, żebyśmy się wszyscy zmieścili.
R; Ach! Ta rodzina cierpi na brak kontaktu z rzeczywistością! Miałbym się poświęcać i siedzieć tu z nimi aż się utopię? O, jeszcze czego! Wolę ratować własną skórę. Dlaczego wcześniej się na to nie zdecydowałem? Ale zawsze lepiej późno niż wcale!
Mu: Patrzcie, płynie dom! Wcale nie uszkodzony!
Tm: O, rzeczywiście. Ale wyglada jakoś dziwnie...
Mm: Nie mamy wielkiego wyboru, myslę, że możemy go zająć.
Tm: Zgoda. Wprowadzamy się do tego domu!
R : Ej, zaczekajcie na mnie! Nie zostawiajcie mnie samego! Gdzie jest ten dom?
My: Widać go na kilometr, ale patrzysz w złą stronę.
R: WIdzę. I to ma być dom?

Mu: No Ryjku, schodzisz czy nie? Zdecyduj się.
R: Chyba się rozmyśliłem, ten dom nie wygląda zbyt solidnie...
Mu: Jak uważasz, my wszyscy weszliśmy tu i nic się nie stało.
R; Mam przeczucie, ze gdybym tylko postawił w nim nogę, od razu zacząłby tonąć.
My: Nie warto się wysilać, i tak go nie przekonamy. Uparł się i już.
Mu: Chodź Ryjku, nie utoniemy.
R: A jaką mi dasz gwarancję? Zostaję tutaj. możesz sobie zabrać tę drabinkę.
Mm: Szanuję twoją decyzję ryjku, ale przypominam, że nie jadłeś śniadania. A że zabraliśmy cały zapas jedzenia, wiec bedziesz musiał liczyć się z tym, że będziesz głodny.
R: Ach, dopiero teraz mi o tym mówisz? Trzymajcie mocno te drabine, nie chciałbym wpaśc do wody
My: Trzymamy, trzymamy, choć według mnie zasłużyłeś na porządną kąpiel!
R: Chyba mi tego nie zrobicie... A! Ratunku! Trzymajcie mnie! Specjalnie trzęsiecie drabiną żebym ducha wyzionął. To jest zwyczajne znęcanie się!

Mm: Hej, hej! Przepraszam! Czy jest tu ktoś oprócz nas?
Tm: Proszę się odezwać!
R: Mamo Muminka, umieram z głodu, kiedy będzie śniadanie?
Mu: W tym domu chyba nikt nie mieszka.
Tm: Istotnie Muminku, sprawia wrażenie pustego.
My: Ciekawe... to najdziwniejszy dom, jaki widziałam.
Mig: Mi, Byłabym ci wdzięczna gdybyś wyrażała się jaśniej... Czy mówiąc dziwny nie miałaś na myśli "straszny"?
My: To jedno i to samo. Zajrzyj tu, to się przekonasz.
Mig: Ojejku, ile luster! W tym domu napewno mieszkało dużo kobiet które uwielbiały zmieniać stroje.
My: Albo jedna, która miła tyle twarzy ile luster i wszystkie je lubiła oglądać jednocześnie. No tak... kolejna zagadka.  Czemu przed każdym lustrem stoi taboret?
Mig: Nie dam się nastraszyć, to tylko dowodzi, że ja miałam rację!

Mm: Jak to dobrze, że zabrałam więcej talerzy...
R: Mamo Muminka, popatrz co znalazłem! Jabłka i bułeczki, widzisz?
Mm: Wspaniale Ryjku, będziemy mieli prawdziwe śniadanie.
R: A gdzie się wszyscy podziali?
Mm: nie wiem... mysle ze poszli zwiedzic dom.

Tm: Ten, kto tu mieszkał miał zamiłowanie artystyczne...
E: Hehehe! Strzelił pan w dziesiątkę!
Tm: Kto to poweidział?

Mm: Jakie wielkie koła zębate! Przydałyby się Migotkowi!

Mig: Ciekawe czy Muminek zauważy, ze coś się we mnie zmieniło...
My: Napewno powie, że woli cię taką jka przedtem
Mig: Mi, wyglądasz szałowo, jeszcze Muminek się w tobie zakocha.
My: Dziękuję. Jeśli ma choć trochę rozsądku napewno wybierze mnie.

R: mamo, kiedy wreszcie będzie śniadanie?
Mm: Jak tylko wszyscy wrócą, siadamy do stołu. Zaczekaj jeszcze trochę.
R: łatwo ci mowic. Jak tylko poglądam na jedzenie aż mnie skręca z głodu.
Mm: Jeśli tak bardzo się męczysz, zacznij jeść. Prosiłabym c ię tylko żebyś nie zjadł wszystkich jabłek, bo znów rozboli cię brzuch.
R: nie będę takim żarłokiem, zostawię trochę dla was. Fuj, to jabłko jest z gliny!
Mm; Alez tpo niemnozliwe, Ryjku skad je wziąłeś?
R: Było w tym koszu na owoce! Ktoś sobie zrobił głupi kawał! Ta bułka też jest sztuczna! I ta! I ta też! Niech ja tylko dopadnę tego żartownisia!
Mm: Rzeczywiście ktoś ma dziwne poczucie humoru...
R: POczucie humoru, też coś!
Mm: Zjedz chociaż trochę sera, zabrałam go z doliny muminków, zapewniam cie ze są prawdziwe...

Mu: Do czego służą te dźwignie?

R: Co to za dziwny dźwięk? A jeśli trzęsienie ziemii?
Mm: Bardzo mozliwe
R: W tym stanie nie przezyłbym nawet niewielkiego wstrząsu.
Mm: Spokojnie Ryjku. Myślę, ze trochę przesadzasz.
R: Wcale nie. Mam zszarpane nerwy. A z głodu zupełnie osłabłem. A!~Mamo Muminka...
Mm: CO sie stało Ryjku>
R: Obejrzyj się, Mamom Muminka.
Mm: Zniknęły nasze meble...
R: mamo Muminka, w tym domu są duchy...
Mm: Duchu duchami, ale nie powinny zabierać serwisu po babci...
E: No dobrze, dobrze, oddam wam te talerze! Ale dopiero jak je opróżnię. Uwielbiam ser, a ten jest doskonały!
R: Mamo Muminka... słyszałas to?
Mm: Oczywiście Ryjku. Nie wolno nam spuszczac z oka zapasów żywności.
R: Powinniśmy natychmiast opuscić ten dom

Tm: Solidne liny...

R: jak możesz tak spokojnie... Uciekajmy stąd! Bo nas tu żywcem pożra!

E: hahahaha!

Mu: Tatusiu, to ta namalowana wiedźma się śmiała?
Tm: niemożliwe!
R: Ale ten śmiech dochodził właśnie stąd!
Tm: Ktoś tam jest!
E: No i co? Czy rzeczywiście jestem taka okropna?
Tm: O przepraszam, nie chcieliśmy pani urazic. Czy mam przyjemnośc z właścicielką domu?
E: To skandal! Co wy sobie myślicie głupcy? Jak żyję nie spotkałam takich ignorantów! To nie jest żaden dom, tylko najprawdziwszy teatr! A wy nie znajdujecie się w salonie, tylko na scenie!
Gliniane jabłka i bułki to były rekwizyty teatralne, a pokój w którym się bawiłyście nazywa się garderoba! W niej aktorzy malują się i przebierają za różne postacie!
Mm: A... pani zapewne należy do tych aktorów!
E: Widzę że niczego nie zrozumieliscie! Jak myślicie, po co mi ta miotła? Chyba nietrudno się domyślić, że ja tu sprzątam!
Tm: lubi pani tę pracę?
E: Zamiatam w tym teatrze od dwudziestu lat. Nie wyobrażam sobie, żebym kiedykolwiek mogła stąd odejsc, bo teatr jest najważniejszą rzeczą na świecie. Na imię mi Emma.
Wszyscy: Witaj Emmo.
E: Jedno sobie zapamiętajcie: to jest teatr a nie żaden dom. To dla was wielki zaszczyt, ze możecie tu w ogole przebywać.
Mm: Czy to znaczy Emmo, że pozwolisz nam tu na jakis czas zostac?
E: Tylko dopóki nie przyjdą aktorzy. Najwyraxniej wszyscy dzis zaspali.
Mm: To miło ze strony Emmy.
Tm: O tak, obiecujemy ze postaramy sie ci nie przeszkadzac
E: Szybko, z drogi! Musze zrobic tu porządek!
R: Uciekajmy, bo sie podusimy!

E: Co wy narobiliscie?
R: Chyba wpadliśmy na jakies drzewo. To dlatego dom nalge się zatrzymał!
E: Nauczcie się wreszcie: teatr!
Mm: Jesli sie nie mylę, to akacja! Mielismy wyjatkowe szczescie że wpadliśmy na takie piękne drzewo...
Mig: Własnie kwitnie...
Mu: czujesz te zapach? Migotko, zawsze chciałem spędzić noc na drzewie...
Mig: Wspaniały pomysł, Muminku, idę z tobą! A najlepiej wszyscy się tam przeniesmy!
R: Mi, lepiej zostan w domu, bo wpadniesz do wody!
My: I kto to mówi? Ja przynajmniej umiem pływać!
Mm: Jak myślisz mój drogi, czy to drzewo nas utrzyma?
Tm: Na wszelki wypadek przywiążemy do niego teatr, zeby nie odplynął... Gdzieś tu widziałem odpowiednie liny. Emmo, czy zgadzasz się, zebysmy tu zacumowali?
E: Robcie co chcecie, byleście oczywiście nie zniszczyli teatru!
TM: To się rozumie...
E: NAtychmiast przestań gwizdać! W teatrze nie wolno nawet pomyslec o gwizdaniu, bo to sprowadza nieszczescie!

Mu Taka piękna noc a my możemy sobie leżeć i patrzeć na księżyć... Czujesz jak pachną kwiaty, Migotko? Co ci jest?
Mig: Martwie sie o Migotka...
Mu: Nic mu sie nie stanie. Twoj brat jest bardzo zaradny. I ma swoj latajacy statek. Wystarczy ze wsiadzie na pokład i poleci gdziekolwiek zechce...

E: A to co znowu? Zniszczyli budkę suflera! Jak mogłam zaufac komus kto sypia na drzewie? Nie zasłużyli na to, by przebywać w teatrze!

Tymczasem Muminek i Panna Migotka spali sobie w najlepsze zupełnie nieświadomi tego co się stało. Uwięzieni wśród gałęzi, będą teraz zdani wyłącznie na siebie/

Spoko Postaram się zrobić jeszcze jakieś, ale teraz mam strasznie dużo nauki i nie mogę zaniedbywać szkoły Ale możliwe, że w piątek albo w weekend znajdę trochę czasu, więc jeśli nie będzie to za późno, to postaram się wtedy jeszcze coś zrobić

btw. Jak się robi takie sygnatury jak masz?

Obrany, wysłałam Ci odcinek 34.

Przepraszam, za brak nowych odcinków, ale nie wyrabiam się ze szkołą

Ok, to na razie postaram się zrobić 32

lolita2202 ja pocekam kedy ty zakonszysz

Zgłaszam się do odcinka Muminek czy Bobek