Dolina Muminków

Wydaje mi się, że ja dość często doświadczałam świadomego śnienia. Ale czego można się spodziewać po osobie, która ma Deja Vu i używa chakry. W każdym śnie jaki "widziałam", byłam świadoma, że śpię, ale nie w każdym, mogłam wpłynąć na to, co się w nim dzieje. W jednym śnie, Buka związała moich rodziców, a ja ich uwolniłam. W innym śnie, podałam jej rękę i powiedziałam, że nie jest sama i może być moją przyjaciółką. W jeszcze innym śnie, w naszym mieszkaniu były dinozaury i urządzaliśmy barykadę. Najważniejszym i w zasadzie najdziwniejszym aspektem, gdy śniły mi się koszmary, było pojawienie się łazienki w moim starym mieszkaniu, w którym mieszkałam od 0 do 8 roku życia (nawet jak przed chwilą byłam na zewnątrz), ale i pojawiała się ta w moim obecnym domu. A tam była umywalka. I zawsze jak przemywałam twarz wodą, budziłam się. Nie wiem dlaczego tak jest.
Czasami, chyba, śniłam mimo, że nie spała. Jak kiedyś chorowałam, często słyszałam dziwne walenie. Najpierw cichutko, później głośniej, aż nie do wytrzymania. Albo miałam omamy. Albo "wybudzałam się", ze świadomego snu, a mimo to, że już nie spałam, widziałam ciąg dalszy.
Albo w czasie snu świadomego rozmawiałam z "Nią". Mimo iż wielokrotnie próbowała mi zrobić krzywdę.

Ale ja miałam ten sen mimo, że nie spałam, z jakąś godzinę. Sis się nawet spytała "Z kim rozmawiasz?", gdy się obudziła. Usiadła przy mnie. Ja mam łóżko piętrowe i śpię na dole. Tylko kiedy patrzyłam w górę, na szczeble widziałam sen, a jak patrzyłam gdzie indziej wszystko słyszałam. Sen sam się skończył tak, jakbym wyłączyła telewizor, a sis nadal siedziała przy mnie. Ja, to w ogóle dziwna jestem. W wieku chyba 2,5 lub 3 lat umiałam czytać mimo, że nikt mnie nie uczył.

Ostatnio edytowany przez Sayuki (2012-11-14 15:02:39)

^w^ Dzięki Mumi, jesteś kochany :3

We śnie, jak dla mnie jest tak samo jak bez śnienia. Czujesz ból i tym podobne. Raz miałam tak, że "ona" lała mi na dłonie śmietanę (I don't know why O_O). Czułam wilgoć i chłód. I jeszcze chciała mi paznokcie wyrwać T-T, ale na szczęście się wybudziłam.

Niezłą masz siostrę O_o Kijem Cię biła. Jest taka w rzeczywistości, czy "to tylko sen"?

To zależy co mi się śni,ale na ogół też nie pamiętam co robiłam. Raz miałam sen, że w mieszkaniu były dinozaury i się schowaliśmy w małym pokoiku. Razem z tatą zabarykadowaliśmy drzwi. Dokładnie myślałam, gdzie i jakie krzesło postawić. A później szukałam informacji w komputerze, na temat gościa, który przysłał nam (chyba) te jaja dinozaurów.

Muminal napisał:

ale czułem ból jak wysoko skakałem

Ja tak często mam że we śnie wysoko skaczę i wtedy czuję ból. Nie cierpię tego.
A raz mi sie śniło że zjechałam ze zjeżdżalni i wyleciałam w powietrze i leciałam, leciałam, leciałam i nie mogłam spaść aż w końcu po dłuższym czasie sie obudziłam

Czasem tylko we śnie da się spełnić swoje marzenia, natomiast życie jest zbyt krótkie, żeby pozwolić sb na minimalną frajdę ze spania . Po za tym, można wiele o sb się dowiedzieć w tedy, wyleczyć się z chorób psychicznych (np. depresja), albo zwalczać strach. Dodatkowo to chyba jedyne miejsce, gdzie można być sobą nie narażając się na pewny szpital z bardzo miłymi pacjentami
A jeśli chodzi o normalny sen to z dzisiejszego pamiętam tylko te rzeczy:
- szwaby
- obóz koncentracyjny
- Żydzi
- mydło
To jak wy sb poskładacie te elementy to wasza sprawa, ale pewnie bd się pokrywać z moimi przemyśleniami na temat dzisiejszego snu

Mówię o świadomych snach. One są bardziej logiczne i umożliwiają podróż do podświadomości, gdzie właśnie tam można o sobie się dowiedzieć.
Mi się to jeszcze nigdy nie zdarzyło, nawet nie wiem jak to się robi, ale na forum o świadomych snach jest wiele osób, które twierdzą, że to powinna być pierwsza rzecz, jaką się zrobi po nauczeniu się LD (to znaczy, kiedy już się umie mieć LD bardzo często). W osobach jest też 1 os. która jest z zawodu psychiatrą.

Jako iż nie było mnie dziś w szkole, to nie mogłem zmarnować wolnego porankowego czasu. Postanowiłem wykonać 2 techniki i mi się udało wejść do świadomego snu. Ale jak zwykle, zmarnowałem go. Tym razem był problem z wyjściem z domu. Aż głupio mi się zrobiło, że po prostu nie mogłem użyć drzwi. Ale cóż, jestem jeszcze początkującym więc muszę się jeszcze wiele nauczyć. Po za tym to typowy problem początkującego - w LD jest upośledzony umysłowo (w sensie, że trudno myśleć logicznie).

Oglądałem to już z pół roku temu, ale dzięki :3
Szkoda tylko, że on tam mówi, że trenowanie LD nie daje żadnych korzyści podczas gdy taką korzyścią jest zabawa. Słyszałem też o akcjach które głosiły ideologię, by odstawić narkotyki na rzecz świadomego snu.

W brew pozorom śniący ma wiele ograniczeń we śnie, które można w pewnym stopniu zniwelować przy pomocy doświadczenia.
Ja miałem z 13 LD i wielokrotnie byłem bardzo bliski tego stanu, ale jedynie co się zmieniło w mojej psychice to niektóre cechy stały się intensywniejsze, ale równie dobrze mogło to być z powodu np. dojrzewania.
No i co mają powiedzieć ludzie, którzy w sposób naturalny mają regularnie świadome sny kilka razy w tygodniu? Mój znajomi mi się wiele razy skarżył na te piętno i opowiadał jakie to uciążliwe, ale nie zachowuje się jak psychopata. Jest człowiekiem zabawnym i z reguły jak z nim rozmawiam to wielokrotnie zaczynam się śmiać. Ja trzeba to i na poziomie mogę podyskutować.

Jeden z użytkowników forum o LD ma podobną przypadłość i jest z zawodu lekarzem i pracuje w szpitalu psychiatrycznym.